In de hulpverlening hebben we de persoonlijke betrokkenheid het meest gewaardeerd. We voelden ons geen ‘cliënten’.
We hebben praktische handvaten gekregen om problemen in de relatie niet te laten escaleren (bijv: tijd voor elkaar, rust, bouwen aan elkaar in plaats van bevechten, ander niet wegduwden door ‘ik doe het wel alleen’).